ระบบไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ PV แบบติดตั้งบนพื้นดินยังคงครองพื้นที่พลังงานแสงอาทิตย์ได้อย่างชัดเจนในปี 2019 – และจะไม่เปลี่ยนแปลงจนกว่าจะถึงปี 2024 กลุ่มนี้มีส่วนแบ่งประมาณ 64% ในปีที่แล้ว ซึ่งคาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็น 69% ในปี 2564 และยังคงทรงตัวที่ประมาณ 68% ในปีต่อๆ ไป

'จุดอ่อน' เล็กน้อยของพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดสาธารณูปโภคในปี 2562 มีความสัมพันธ์โดยตรงกับการพัฒนาตลาดในประเทศจีนและอินเดีย ตลาดชั้นนำของโลกทั้งสองเป็นฐานที่มั่นของโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์แบบติดตั้งบนพื้นดิน แม้ว่าการยกเลิกอัตราภาษีป้อนเข้าสำหรับโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ในเดือนพฤษภาคม 2561 ในประเทศจีนส่งผลให้ตลาดหดตัวในทันที แต่ก็ส่งผลกระทบโดยตรงต่อเซลล์แสงอาทิตย์บนชั้นดาดฟ้าด้วย การพัฒนานี้ยังคงดำเนินต่อไปในปี 2019 เมื่อความต้องการพลังงานแสงอาทิตย์ในจีนลดลงอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เกือบ 60% ของกำลังการผลิตพลังงานแสงอาทิตย์ที่เพิ่มเข้ามาในจีนเมื่อปีที่แล้วเป็นโรงไฟฟ้าขนาดสาธารณูปโภค ตลาดชั้นนำอื่นๆ ที่ผิดหวังในปีที่แล้วคืออินเดีย ซึ่งกำลังการผลิตติดตั้งทั้งหมดส่วนใหญ่เป็นโรงไฟฟ้าแบบติดตั้งบนพื้นดิน ความต้องการ PV ที่น้อยลงในอินเดียหมายถึงโรงไฟฟ้าขนาดสาธารณูปโภคที่น้อยลงสำหรับโลก ในทางกลับกัน สหรัฐอเมริกาในฐานะตลาด PV อันดับ 2 ของโลก มีความต้องการเพิ่มขึ้นในปี 2019 ส่วนใหญ่ได้รับแรงหนุนจากเส้นตายสิ้นปีสำหรับ ITC 30% ซึ่งส่วนใหญ่กระตุ้นการลงทุนในความจุ PV ระดับสาธารณูปโภค

อย่างไรก็ตาม การนำพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดยูทิลิตี้ไปใช้ในปริมาณมากนั้นง่ายกว่าการสร้างตลาด PV แบบกระจายบนชั้นดาดฟ้า ซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควรและต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการให้ความรู้แก่ผู้บริโภค ในขณะเดียวกันก็สร้างแพลตฟอร์มที่มีประสิทธิภาพด้วยเครื่องมือทางการเงินที่เหมาะสม และมาตรฐานทางเทคนิค นั่นเป็นเหตุผลที่ตลาดเกิดใหม่มักจะเริ่มต้นบทพลังงานแสงอาทิตย์ของพวกเขาด้วยการประมูลสำหรับพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดยูทิลิตี้และมักจะต่อสู้เพื่อตั้งส่วนหลังคากระจายแม้ว่านักการเมืองโดยทั่วไปชอบ PV บนหลังคาที่พวกเขาพิจารณาสถานที่ธรรมชาติสำหรับเทคโนโลยีเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้น เกี่ยวกับการใช้ที่ดิน ตัวอย่างที่ดีสำหรับการพัฒนาดังกล่าวคืออินเดียซึ่งตั้งเป้าหมายไว้ที่ 100 GW ของพลังงานแสงอาทิตย์ภายในปี 2565 โดย 40 GW มาจากโซลาร์รูฟท็อป แต่จากกำลังการผลิตพลังงานแสงอาทิตย์ทั้งหมด 35.7 GWAC ที่ติดตั้งภายในสิ้นปี 2019 มีเพียง 4.4 GWAC เท่านั้นที่เป็นระบบบนชั้นดาดฟ้า ส่วนใหญ่ (88%) เป็นโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดสาธารณูปโภค รัฐบาลอินเดียได้อนุมัติ 1.7 พันล้านดอลลาร์สหรัฐภายใต้โครงการ Sustainable Rooftop Implementation for Solar Transfiguration of India (SRISTI) ในปี 2561 เพื่อเร่งการติดตั้งโซลาร์รูฟท็อป ในทางกลับกัน การชะลอตัวทางเศรษฐกิจได้ดึงพลังงานแสงอาทิตย์บนหลังคานั้นลง ส่งผลให้กลุ่มเล็กในอินเดียลดลงเป็นครั้งแรกในรอบห้าปี

จุดร้อนพิกัดอัตราภาษีนำเข้าจากแสงอาทิตย์สองแห่งล่าสุดและตลาดระดับ GW ใหม่ ได้แก่ เวียดนามและยูเครน ต่างก็มุ่งเน้นไปที่พลังงานแสงอาทิตย์ขนาดสาธารณูปโภค ในขณะที่โครงการวัดแสงสุทธิของประเทศในยุโรปได้หล่อเลี้ยงตลาดขนาดเล็กบนชั้นดาดฟ้าเช่นกัน อย่างไรก็ตาม แม้แต่ตลาดโซลาร์รูฟท็อปที่ก้าวหน้าที่สุด ในออสเตรเลียซึ่งมีบ้านโซลาร์เซลล์มากกว่า 2.3 ล้านหลัง เมื่อเร็ว ๆ นี้ก็ได้หันมาใช้โซลาร์ขนาดยูทิลิตี้ แม้ว่าจะน้อยกว่าปีก่อน แต่ครึ่งหนึ่งของ 4.4 GW เป็นโซลาร์ฟาร์ม

แม้แต่ในตลาดพลังงานแสงอาทิตย์ที่มีมายาวนานอย่างยุโรป ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของระบบบนพื้นดินก็สามารถพบเห็นได้ แนวโน้มในการประมูลได้ก่อให้เกิดพื้นที่สำหรับโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์แบบติดตั้งบนพื้นดินคลื่นลูกใหญ่ เช่นในสเปน แต่แม้แต่ในฮอลแลนด์ ซึ่งเป็นหนึ่งในประเทศที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดในยุโรป ก็ยังมีความเจริญสำหรับการติดตั้งบนพื้นดิน แม้ว่าปัญหาด้านที่ดิน จำกัดการเติบโต ความสามารถในการแข่งขันด้านต้นทุนของพลังงานแสงอาทิตย์ที่เปิดใช้งานระบบพลังงานแสงอาทิตย์สำหรับผู้ค้า/PPA ยังช่วยขับเคลื่อนการเติบโตของกลุ่มที่ติดตั้งบนพื้นดิน ประเทศสเปนและโปรตุเกสที่มีแดดจัดและกว้างขวางมากในยุโรปมีท่อส่งไฟฟ้าหลายกิกะวัตต์สำหรับโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ดังกล่าว